« Michael, Dei gratia, Senonensis archiepiscopus, et Manasses, ejus ęcclesię archidiaconus, omnibus ad quos littere presentes pervenerint, in Domino salutem. Notum fieri volumus quod cum controversia inter dilectos filios Capitulum Carnotense et Adeliciam, nobilem comitissam Blesensem, verteretur super libertatibus, consuetudinibus Carnotensis ęcclesię de servientibus recipiendis et tuendis, et super quibusdam eorumdem canonicorum servientibus ad eorum servicium domesticum juxta easdem consuetudines sub ęcclesię tuitione receptis, et super compromissione a partibus facta in excellentem dominam nostram Adelam, Francorum Reginam, et venerabilem patrem Willelmum, Remensem archiepiscopum, ad nos emanavit mandatum apostolicum sub hac forma :

(Suit la teneur du bref apostolique, voir nºCXX.)

Nos igitur, juxta tenorem rescripti apostolici, partes ad nostram presentiam convocavimus auditisque allegationibus et attestationibus hinc inde productis et diligenter discussis, tandem, prudentum virorum et juris peritorum freti consilio, negocium ipsum ad sententiam diffinitivam in hunc modum produximus. Siquidem compromissum factum in dominam Reginam et dominum Remensem et arbitrium ab eisdem prolatum prorsus irritum duximus et cassum, tum quia in arbitrio nulla fuerat pena constituta, tum quia nobis liquido constitit arbitrium contra formam compromissi fuisse promulgatum. Libertates et consuetudines de legitimorum virorum testimonio comprobatas et infra subnotatas adjudicavimus ęcclesię Carnotensi, decernentes ut canonicis ejusdem ęcclesię libere liceat burgenses Carnotenses qui ad eorum domesticum servicium transierunt, preter servos principis Carnotensis, recipere et tueri, eadem libertate et immunitate cum ipsis canonicis gaudentes, una cum rebus et familiis suis, relicta tamen omni negociatione et usura, hoc excepto quod, in tempore messis, annonam, et, tempore vindemiarum, vinum, pro voluntate sua, emere possunt et vendere, sicut et canonici, et de velleribus ovium suarum pannos facere et eos sine consuetudine laicali vendere, ad quorum perfectionem si quid defuerit et aliunde fuerit comparatum eis, sine solutione telonei, id facere licebit. De omnibus nutrituris suis et earum proventibus facere possunt sub eadem libertate. Si quis autem huic nostrę diffinitioni, auctoritate apostolica promulgatę, contraire presumpserit, indignationem omnipotentis Dei et nostram incurrat. Actum Senonis publice, anno ab incarnatione Domini MºCº nonagesimo quarto, pridie kalendas martii1. »