« R[obertus]1, decanus Carnotensis, presbitero Sancti-Aniani Carnotensis, salutem in Domino. Cum Johannes Colli-Rubei, prepositus, et Raginaldus de Mondidier, alias cognominatus de Novion, ballivus Carnotensis, sententias excommunicationis a nobis incurrissent, ad instantiam venerabilium virorum Capituli Carnotensis, pro eo quod ipsi prepositus et ballivus seu vis comitisse Carnotensis Odonem doliarium, hominem de corpore dictorum Capituli et ecclesie Carnotensis, et qui publice in hominem ipsorum Capituli et ecclesie Carnotensis se advocabat, notorie et manifeste ceperunt seu capi fecerunt, et post inhibicionem et monicionem sibi factas, ex parte nostra, sub pena excommunicationis, ne ipsi predictum hominem de corpore justiciarent, suspenderent vel ad mortem traderent seu in corpus vel membra ipsius quoquomodo sevirent, et quod ipsum hominem dictis Capitulo redderent et adducerent in capitulo Carnotensi, ipsi prepositus et ballivus predictum hominem de corpore, in cujus corpus vel membra nullam justiciam habebant, injuste et sine causa rationabili, in injuriam ipsorum Capituli et ecclesie Carnotensis, necnon grave prejudicium, publice et notorie justiciaverunt, suspenderunt et morti turpissime tradiderunt..... Item pro eo quod in Robertum de Sancto-Mauro, capellanum nostrum, qui ipsis preposito et ballivo, ex parte nostra, ad instantiam dictorum Capituli, super predictis faciebat inhibitiones et monitiones, suadente Diabolo, manus temere violentas injecerunt, ipsum cum gladiis et fustibus ac lapididus atrociter verberantes, et ipsum capellanum qui, propter justum timorem ab ipsis preposito et ballivo sibi illatum, a facie ipsorum et loco fulcarum ubi predictum hominem suspendebant fugiebat, per suos complices insequi fecerunt, et cum ipsum assecuti fuissent ipsum capellanum de equo suo ad terram prostraverunt violenter, et invitum peditem, in opprobrium tocius ordinis clericalis, ad gibetum sive fulcas ubi faciebant dictum hominem suspendi reduxerunt violenter..... Vobis mandamus quatinus ad Turrim nobilis mulieris Johanne2, comitisse Carnotensis, Carnoti sitam, accedentes, ipsam Comitissam, dominam principalem et superiorem predictis preposito et ballivo, ad predictam Turrim, ut consuetum est, testibus ad hoc vocatis, publice moneatis competenter ut ipsa, infra diem dominicam post festum beati Petri-ad-Vincula, delicta et forefacta predicta et injurias supradictas eisdem Capitulo et ecclesie Carnotensi competenter faciat emendari. Que si monita competenter ad dictam Turrim, ut dictum est, premissa non fecerit et monitioni vestre non paruerit, ipsam Comitissam, quam ex nunc in hiis scriptis excommunicamus, excommunicatam, elapso termino supradicto, publice nuncietis, intimantes nichilominus eidem Comitisse ad dictam Turrim, secundum consuetudinem ecclesie supradicte approbatam et notoriam, quod si predictam excommunicationis sententiam incurrerit, nichilominus contra eamdem alias et terram suam quam habet et tenet in civitate et diocesi Carnotensi, tam in domanio quam in feodis et retrofeodis etiam, ecclesiastico interdicto procedetur, quantum de jure et consuetudine procedi poterit et debebit. Redde litteras sigillatas pro monitione facta in prima cauda vacua, pro excommunicatione si eam incurrerit in secunda, pro intimatione facta in tercia3. Datum anno Domini millesimo ducentesimo octogesimo sexto, die jovis ante festum Inventionis sancti Stephani. »