» Philippus, Dei gracia, Francorum et Navarre rex, universis presentes litteras inspecturis salutem. Noveritis nos litteras infrascriptas, sub sigillo nostro, in cera viridi sigillatas, vidisse, formam que sequitur continentes :

Philippus, Dei gracia, Francorum et Navarre rex, notum facimus universis tam presentibus quam futuris quod, cum dudum inter decanum et Capitulum ecclesie Carnotensis, ex una parte, et gentes predecessorum nostrorum regum Francie, nomine regio, ex altera, certum fuisset debatum, super eo quod gentes ipse, nomine regio, dicebant quod in nemoribus eorumdem decani et Capituli, sitis prope Unum-Gradum, in ballivia Aurelianensi, gruagium et, racione dicti gruagii, dangerium habebant, dictis decano et Capitulo contrario dicentibus, et asserentibus quod in predictis nemoribus suis nichil juris, proprietatis, vel dominii, seu dangerii, racione gruagii, aut alia racione quacumque, habebant, vel habere debebant aliqualiter in eisdem, quod ex donacione et concessione inclite recordationis Hugonis, quondam Francie ducis et marchionis1, qui dicta nemora, cum quibusdam possessionibus aliis prefate Carnotensis ecclesie in puram et perpetuam contulit elemosinam, eadem nemora, a tempore concessionis predicte, ipsi et eorum predecessores sine aliquo dangerio, aut gruagio, aut dominio, vel redibencia quacumque, usque ad tempus orti debati pacifice tenuerant et quiete ; Nobisque debato hujusmodi seu causa propter hoc mota ad nos, tamque ad regem Francie devoluta, predicti decanus et Capitulum supplicarunt humiliter ut eosdem de dictis nemoribus gaudere libere et pacifice et absque gruagio, vel dangerio, et redibencia ac dominio quibuscumque, reclamandis a nobis in eisdem, sicut ante dictum ortum debatum antecessores ipsorum decani et Capituli, nomine dicte Carnotensis ecclesie, fecerant, permitteremus, impedimentumque per gentes predecessorum nostrorum in eisdem apportatum nemoribus totaliter amovere vellemus. Nos igitur per genitorum nostrorum qui, ob eximie devociocionis habundanciam quam ad sacrosanctas Dei ecclesias et ministros earum jugiter habuisse noscuntur, dona pergrandia et largas elemosinas ecclesiis ipsis tam liberaliter tamque magnifice sunt largiti, exemplis edocti, predictis decano et Capitulo ac eorumdem predicte ecclesie Carnotensi, que honore gloriosissime virginis Marie, domini nostri Ihesu Christi matris, est fundata, quicquid juris, proprietatis, dominii, gruagii, vel dangerii, aut alia racione quacumque, predecessores nostri, tempore orti debati, habebant vel habere poterant et debebant, et quod nos habemus et habere possumus, in nemoribus supradictis, de jure, aut de consuetudine, vel de facto, seu alias quoquo modo, ob nostre et pro genitorum nostrorum animarum remedium et salutem, una cum alta et bassa justicia, donamus, remittimus et in perpetuum quitamus, nichil in eisdem nemoribus, in toto vel in parte eorumdem, pro nobis, heredibus aut successoribus nostris, aliqualiter retinentes, impedimentum predictum totaliter amovendo. Quod ut firmum et stabile permaneat in futurum, presentibus litteris fecimus apponi sigillum. Actum Parisius, anno Domini MºCCCº decimo octavo, mense marcii.

In cujus visionis testimonium, sigillum nostrum litteris presentibus duximus apponendum. Datum Parisius, die prima aprilis, anno Domini Mº CCC º XVIIJº. »