« Amalricus, dominus de Motenone, altercationem inter ipsum et monachos de Beata-Maria ortam super quodam aquæ decursu compescit ; eisdem monachis dat unum sextarium bladi in molendino suo et plures alias concessiones facit. »

  • A Original en parchemin. Arch. dép. Eure-et-Loir, H 2341.
  • a Cartulaires de Saint-Thomas d'Epernon et de Notre-Dame de Maintenon prieurés dépendant de l'abbaye de Marmoutier, éd. Auguste Moutié et Adolphe de Dion, Rambouillet, 1878.
D'après a.

« Ego Amauricus, miles. dominus de Mentenone, notum facio universis, tam presentibus quam futuris, quod cum inter nos, ex una parte, et monachos domus beate Marie de Mentenone super aque decursu inter pratos et ortos eorumdem monachorum diffluentis, ex altera, diu altercatio verteretur ; tandem inter me et ipsos pacis concordia subiit in hunc modum. Ego siquidem Amauricus, saluti anime mee consulens, ad recompensationem injuriarum et dampnorum, si qua eidem domui per ignorantiam intuli, de assensu et voluntate Ameline uxoris mee, dedi domui supradicte et monachis ibidem Deo famulantibus unum bladi sextarium annui redditus, in molendino meo sito juxta domum meam fortem, in quo alios quinque sextarios annui redditus iidem monachi percipiunt annuatim. Et sic in eodem molendino dicti monachi dimidium bladi modium sine pejoratione aliqua, singulis annis libere percipient et quiete. Et preterea concessi ut eisdem monachis ad omnes usus sibi necessarios liceat pontem super eamdem aquam facere et quandocumque voluerunt ipsum ponere et auferre, et in pontis capite ostium, si voluerint, facere. Licebit etiam eisdem monachis prata sua et ortos suos undique clausturis quibuscumque valuerint circuire. In quibus videlicet pratis et ortis nullos prorsus viarum transitus profiteor me habere. Si vero predicte aque meatum vel canale quandocumque curari contigerit, ex parte prati monachorum curationem illam michi projicere non licebit, set adversus pontem ortorum eorumdem monachorum, sine contradictione aliqua illam potius projicere curationem. Mensura autem latitudinis supradicte aque erit tantum modo mensure pedum undecim, nec amplius. Et preterea, sub presentis scripti memoria recognosco quod per prata et ortos monachorum dictorum aquis meis meatus non habeo aperire, nisi ipsos nimia aquarum inundatio me compulerit aperire. Quod si aliter fieri contigerit, dampna inde sibi illata eisdem tenebor resarcire. Item, quandocumque me alias quam in domo domui monachorum contigua contigerit me manere, predicti monachi sine contradictione qualibet poterunt ubicumque voluerint super aquam suam qualiacumque voluerint edificia construere. Quod ut memoretur et firmiter habeatur, et ne, de cetero, super premissis a me ipso vel heredibus meis aliquod valeat litigium suboriri, presens scriptum notari feci in testimonium, et sigilli mei munimine confirmavi. Actum . »