Ego Agnes comitissa et filii mei, providentes utilitati et quieti monachorum in ecclesia Beate Marie de Gornaio Deo et eidem Sancte Virgini famulantium, nota fieri volumus t. p. q. f. ea que inter nos et eosdem monachos, intuitu pacis, acta sunt et statuta.

Querela siquidem erat inter nos et ipsos de ponte lapideo construendo quem dominus Gamo, prior ecclesie illius, olim se facturum pepigerat320. Sed quia absque voluntate et assensu conventus hoc fecisse probatur, illius pactio inanis jure et vacua judicatur. Quia igitur nulla ratione ad hoc opus cogi poterant, eorum voluntati omnino dimisimus. Preterea molendina illa que facere disponebamus, quia injuste et ad dampnum ecclesie fieri videbantur, amplius non edificabuntur, sed omnino remanebunt. Habent enim monachi duo molendina et consuetudinem veniendi ad ipsa molendina ab omnibus bannariis nostris, unum videlicet proprium ab antecessoribus nostris datum, alterum a nobis pro v^que modiis annone et xii solidis concessum. Set quia molendina illa supervenientibus ex debito molentibus sufficere non poterant, volumus et precepimus, quatinus tercium molendinum, ad opus suum, in quocunque loco voluerint, construent, et illud cum relictis pace perpetua possideant. In hoc tamen molendino modium unum annone, cujus medietas erit frumenti, altera multurengie, habebimus, quem nobis annis singulis monachi persolvent. Sciendum est etiam quod duodecim solidos, quos in alio molendino habebamus, amplius non reddent monachi, quia pro eis habemus dimidium modium annone in molendino de Doura420 et duos solidos quos eis annuatim debebamus. Si autem ipsi vel eorum successores pontem aliquando edificare voluerint, ex quo incipient, modium illum annone sibi remanebunt, et centum solidos ad libitum eorum in redditu pontis assignatos sicut ante statutum fuerat, annis singulis habebunt.

Iterum querela inter nos non minima, de nemore quod ad usum eorum et hospitum suorum de Russiaco ab antecessoribus donatum fuerat, quia illud ad domos exteriores deferebant. Quod quidem se fecisse antecessorum nostrorum tempore sine calumpnia testabantur ; sed nostris temporibus multas injurias a nobis et forestariis nostris et aliis plurimis se pertulisse conquerebantur.

Horum igitur querimoniam clementer intuentes, quia eos inquietare non debemus, sed protegere, bona eorum non minuere sed augere, omnem calumpniam et injuriam quam a nobis vel aliis pro nemore paciebantur, eternaliter removemus et non solum ad exteriores domos, sed etiam ad quecunque loca nemus illud in usus proprios deferre voluerint, remota omni occasione, in perpetuum concedimus. Hospitibus vero eorum de Russiaco64 consuetudinem illam quam in nemore antiquitus habere consueverant, similiter annuimus, et ne eis aliqua ab aliquo ulterius inferatur molestia, omnino prohibemus. Quia igitur quieti monachorum consulere, et debitam eis tuitionem, ut supradiximus, impendere debemus, omnes eorum possessiones, et omnia bona et consuetudines quas in presentiarum possident, libere et quiete imperpetuum permanere concedimus ; et ne ultra super hoc molestari queant, sigilli nostri auctoritate et testium subnotatione roboramus.

Testes sunt : dominus noster Mauricius, Parisiensis episcopus. Galterius capellanus ejus. Acelinus, Marcellus et Gaufredus, Beate Marie canonici. Guido de Garlanda et Ansellus filius ejus, qui non solum testes, sed etiam hujus rei obsides sunt. Radulphus de Campis285. Petrus de Claci321. Droco de Belbourc421. Garinus de Villafluies422. Willelmus Marmerel. Garinus de Ambeela423. Philippus de Bercheriis267. Evrardus de Nuilliaco289. Petrus de Henmeri424. Almaricus et Rogerius, filii nostri. Robertus de Villafluies422. Paganus de Torceio421 et Arroudus. Simon molendinarius et Morinus. Adam de Broilo et Theobaldus frater ejus.

Data est autem apud Gornaiumanno Incarnati Verbi Mº Cº Lº Xº VIIIIº, anno prioratus domni Fulconis octavo.