Reverendissimo patri ac domino G[eroldo], Dei gratia abbati, sacroque conventui Cluniacensi, Subprior et conventus Sancti Martini, salutem et devotam cum omni subjectione et reverentia obedientiam, et circa desolatam filiam pietatis et consolationis visceribus abundare. Venerabili et carissimo bone memorie et pie recordationis viro domino J[ohanne] priore et pastore nostro viam universe carnis ingresso, mirabiliter et ultra quam credi potest, turbati sumus et commoti, nec immerito amplius turbaremur, si aliquod consolationis remedium vis doloris admitteret ut pote qui talem pastorem amisimus, qui in infirmitatibus nostris compati et desolatos pie noverat consolari, vinum et oleum infundendo ulceribus sauciati ; qui et si hominibus esset gratus, Deo tamen, sicut credimus, gratior existebat, et circa gregem dominicum sibi commissum provide vigilans, et verbo simul et exemplo proficiens ipsum gregem ad eterne beatitudinis gloriam invitabat. Verum quoniam voluntati divine obviare non possumus, cum in voluntate ejus cuncta sunt posita. tanquam filia proprio viduata marito et ad paterna confugiens viscera, ad ubera sancte matris Cluniacensis ecclesie desolati confugimus, ut potemur a lacte et satiemur ab uberibus sancte matris nostre, que tanto affectuosius filiali dolori et ejusdem necessitatibus consuevit compati, quando devotius noverit filiam matri in omnibus fideliter conformari. Et cum multe Cluniacenses filie celestes congregaverunt divitias, non dicimus alias supergressa, sed matrem tanquam specialissima filia specialiter imitata et merito caritatis et sue professione religionis propriam matris imaginem et agri pleni cui Dominus benedixit, videlicet Cluniacensi ecclesie suavissimi odoris fragrantiam vicinis ecclesiis et longinquis expressissime representat. Cum igitur predicta filia majori dilectioni matri sue sit conjuncta, eo ferventius et affectuosius materna pietas ipsam amplectitur totis visceribus pietatis, quo novit certius sue sanctitatis formam per ipsam apud Deum et apud homines declarari. Moveant igitur materna viscera lacrimosa suspiria et gemitus filie desolate, que satis credimus misericorditer jam commota, et ut anime subveniatis memorati defuncti, et ne specialissima filia vestra vagari incipiat post greges sodalium, ne cum Dina filia Jacob foras cogatur egredi ad videndum mulieres alienigenas, ne a filio regis alienigene et ab aliis alienigenis rapiatur, quaerentibus quae sua sunt, non quae Jesu Christi ; et ne ab aliis errantibus a via justitie, et claudicantibus a semitis veritatis, aliquam patiatur in spiritualibus laesionem, talem eidem dignemini praeficere pastorem, qui sciat et velit convertere corda patrum in filios, quaerens et rogans quae ad pacem sunt Jerusalem, et qui in devotione sancte matris permaneat, et alios verbo et exemplo doceat permanere, ut gregi sibi commisso ostendat operibus quomodo ipsum gregem in domo Domini oporteat conversari, studens et satagens, opere et sermone, semen fratris defuncti in ecclesia suscitare.