Sententia lata inter nos et decanum et capitulum Sancti Germani Autissiodorensis super vicaria nostra in ecclesia eorum. — In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. Amen. Proponente in jure coram nobis procuratore capituli seu canonicorum ecclesie Sancti Mederici Parisiensis contra decanum et capitulum Sancti Germani Autissiodorensis, Parisius, quod cum ipsi canonici Sancti Mederici Parisiensis sint et fuerint in possessione, vel quasi, conferendi, in ecclesia Sancti Germani predicti, quandam vicariam, vicarium ejusdem vicarie, pro voluntate ipsorum canonicorum Sancti Mederici Parisiensis, revocando et removendo, ac ipsi canonici Sancti Mederici Parisiensis dictam vicariam contulissent domino Dyonisio Britoni, presbitero, ipsi decanus et capitulum Sancti Germani ejusdem vicarium ipsius, ipsis canonicis Sancti Mederici Parisiensis absentibus et irrequisitis, examinaverunt, contradicentes ante examinationem eumdem recipere in vicarium, nisi prius examinaretur ab ipsis, in prejudicium ipsorum canonicorum Sancti Mederici, cum ipsi decanus et capitulum non consueverint examinare vicarium ab eisdem canonicis Sancti Mederici in eadem ecclesia, temporibus preteritis, institutum ; nec alias ad ipsos pertinet examinatio ipsius vicarii, ut dicebat idem procurator. Et ideo, petente eodem procuratore, nomine dictorum canonicorum Sancti Mederici, a nobis denunciari irritam et inanem examinationem, factam ab eodem decano et capitulo, ut dictum est, et inhiberi eisdem per nos ne se de tali examinatione intromitterent, et sibi caveri ne talem examinationem de cetero presumerent attemptare, et pronunciari a nobis ad ipsos decanum et capitulum non pertinere examinationem vicarii predicti, Herveo vero, procuratore dictorum decani et capituli, in jure premissa vera esse negante, lite super premissis legittime contestata, prestito hinc inde calumpnie seu de veritate dicenda juramento, positionibus et responsionibus factis, et confessionibus in jure factis, attente auditis partibus in hiis que proponere voluerunt, die ad audiendam diffinitivam sententiam partibus assignata, procuratoribus partium in jure presentibus et sententiam sibi reddi instanter petentibus, consideratis omnibus que nos movere poterant et debebant, omnibusque rite peractis, communicato bonorum consilio, cum non sit probatum Dyonisium, vicarium dictorum canonicorum Sancti Mederici, fuisse examinatum a decano et capitulo Sancti Germani predicti, quando ipsi canonici Sancti Mederici predicti eumdem Dyonisium fecerunt in dicta ecclesia Sancti Germani vicarium, quantum ad hoc, ut denuncietur examinatio irrita et inanis, duximus eosdem decanum et capitulum absolvendos et eosdem, quantum ad hoc, absolvimus. Inhibemus tum eisdem decano et capitulo Sancti Germani ne de examinatione vicarii Sancti Mederici predicti se intromittant, cum non sit ostensum, ex parte decani et capituli Sancti Germani, examinationem dicti vicarii ad eos debere pertinere. Actum anno Domini Mº CCº LXº secundo, mense februario.