Notum sit scire volentibus quod Gilo de Soliaco voluit Sancto Florentio et monachis reddere Sanctum Gundulfum, cum omnibus expleturis ; at monachi noluerunt recipere donec monachos Virsiones ad rationem misissent de pacto quod de eadem [ecclesia] inter eos factum fuerat. Miserunt ergo monachi Sancti Florentii ad eos duos de fratribus, Ingenulfum et Fulconem, qui illos Virsiones in presentia Goffredi de Virsione, qui contentionem audierat et ex parte fecerat, adierunt et ab eis quesierunt quid de pacto facere vellent quod tam cito ruperant.

At illi, prius inutiles rationes pretendentes, tandem responderunt se ad presens reddere non posse ; at Ingenulfus et Fulco adjecerunt : «Si vultis censum auri, ut constitutum, reddere, parati sumus ad ecclesiam nostram portare, et de transacto pacto, tantam scimus esse misericordiam in domno abbate et fratribus, veniam impetrare : sin autem totum reddere non potestis, saltem medietatem reddatis, et de residio respectum queratis, et monachum vestrum nobiscum mittatis, cui hoc ut perficiat injungetis ; sed si hoc facere non potestis, quia dicitis vos equis carere, saltem aliquem peditem mittite nobiscum, qui aliquam partem census, si dubitatis de nobis, secum deferat, et nos eum in via conducemus. Si hoc totum respuitis, ibimus ad Gilonem, et ecclesiam, si eam nobis reddiderit recipiemus.»

Sed [quia] nec sic quicquam extorquere ab eis potuerunt, iverunt ad Gilonem Ingenulfus et Fulco, et ecclesiam cum rebus suis receperunt.