Ego Mauricius, Dei gratia, Parisiensis episcopus, notum fieri volumus universis, tam presentibus quam futuris, quod Petrus de Alneto, pro remedio anime sue et patris et matris et avunculi sui Milonis de Linaies, dedit Deo et ecclesie de Sarnaio, in perpetuam elemosinam, unum modium annone in parte sua molendini de Buison, concedente fratre suo Milone de Alneto, de cujus feodo ipsum molendinum est, hoc tenore quod in presenti recipiet ecclesia de Sarnaio dimidium modium, receptura postmodum alterum dimidium modium, quando ipsi Petro placuerit, vel, nisi antea receperit, in obitu ipsius Petri. Placuit insuper ipsi Petro ut pro hac elemosina nichil omnino in expensas molendini, pro quolibet infortunio, conferat ecclesia de Sarnaio. Ad Pascha autem tribuetur clavis famulo abbatis de Sarnaio, qui tamdiu tenebit eam, donec prefatam elemosinam receperit. Quod si forte, accidente incendio vel alio infortunio, ipsum molendinum uno anno vel duobus sive pluribus vacaverit, postquam restaurabitur, famulus abbatis de Sarnaio tamdiu clavem tenebit, donec pro singulis annis quibus nichil receperat singulos recipiat modios. Hujus elemosine, facte in ecclesia de Sarnaio, testis est Walterus heremita ; Henricus de Doleinvilla ; Paganus frater Petri ; Godefridus armiger Henrici ; Giraldus mareschallus ; Johannes cementarius de Meollent et filius ejus Johannes ; Willermus de Nielfa ; Garinus sutor des Essarz. Sane hujus elemosine recordatio, coram nobis, Parisius facta est a predicto Petro et Milone fratre suo ; presentibus clericis : Reginaldo, clerico nostro, Parisiensi canonico, et Roberto ; laicis : Hugone Bardul milite ; Enjorrando, buticulario nostro ; Hunaldo, camerario nostro. Quod, ne oblivione deleatur aut a posteris infirmetur, autoritate nostra et sigilli nostri impressione confirmamus1.