Fulco, Aurelianensis ecclesie decanus, totumque ejusdem ecclesie capitulum dilectis olim in Christo decano totique Sancti Aniani capitulo salutem. Apud illos hospitari nescit vera compassio quorum mentem non polit mansuetudinis habitudo Retroactis temporibus inter ecclesiam nostram et vos hucusque familiaritas specialis integra perduravit, ita quod, si vobis vel ecclesie vestre aut etiam personis ad vos spectantibus molestum aliquid inferretur, generale tam cito statuimus interdictum, cessantes penitus a divinis donec vobis fuisset plenarie satisfactum. Reverendus ac venerabilis pater et episcopus noster, cum a civitate tanquam exul et profugus recessisset, caritatem vestram dulciter imploravit quod in ecclesia vestra divina suspendere curassetis. Sed vos, exilium ejus et fugam induratis mentibus transeuntes, campanas vestras magis solito compulsatis in contemptum nostrum, necnon et in duriciam vestram cum majori sollempnitate divinum officium celebratis. Cum igitur vera justitia compassionem habeat, falsa vero dedignationem, vobis preces offerimus copiosas quatinus, sicut vobis dictum est, in pulsatione campanarum et in cantu sollempnitates debitas suspendatis, vel familiaritatem nostram penitus amittetis.