échange avec Gile de Suresnes sur le pré de Branche.

Universis presentes litteras inspecturis, Officialis Curie-Parisiensis, salutem in Domino. Notum facimus quod in nostra presencia constituti, Gilo de Surenes et Eremburgis, ejus uxor, asseruerunt quod ipsi habebant, tenebant et possidebant apud Beccencort, ex successione defuncti Raginaldi Galopin, patris quondam dicte Eremburgis, terciam partem cujusdam pecie prati, siti in territorio quod vocatur « Branche " super " Malum Quarterium " ; que tota pecia honerata est in uno denario parisiensi census capitalis, et in octo denariis parisiensibus de " trosses » annui redditus, debitis annuatim domino de Caprosia, ut dicebant, Cujus pecie prati predicti abbatissa et conventus de Porrois tenent alias duas partes, ut dicebant. Quam siquidem terciam partem dicti prati, prout ipsa tercia pars se comportat, dicti Gilo et Eremburgis recognoverunt coram nobis se partim vendidisse et in perpetuum concessisse, et partim in excambium perpetuum dedisse predictis abbatisse et conventui de Porreis et eorum ecclesie : scilicet, partim vendidisse pro LXX solidis parisiensium sibi solutis in pecunia numerata, ut confessi sunt coram nobis, et partim in excambium dedisse pro duabus partibus unius quarterii prati, siti subtus pratum de Bauche, quod vocatur « Malum Quarterium » ; quas duas partes dicti religiose habebant in eodem quarterio, et ipsi Gilo et ejus uxor, terciam partem, ut dicebant. Promittentes, fide data in manu nostra, spontanei, non coacti, quod contra venditionem et quitationem hujusmodi et excambium predictum, jure hereditatis, ratione successionis, dotis, doarii, cenquestus, aut alio aliquo jure communi vel speciali, per se vel per alium non venient in futurum. Et quod, dictam terciam partem dicte pecie prati ab ipsis venditam et in excambium datam, garantizabunt, deffendent et librabunt dictis abbatisse et conventui et eorum ecclesie, in judicio et extra judicium quandocumque opus fuerit et fuerint super hoc requisiti, suis sumptibus, perpetuo contra omnes. Necnon et quod reddent et solvent dictis religiosis omnia dampna, costamenta et expensas que, occasione defectus, sustinerint, credendo solo juramento procuratoris earum religiosarum, absque alia probatione et taxatione judiciara precedente ; obligantes, pro recta garandia ferenda et pro dampnis predictis reddendis, se et sua et heredes suos. Renuntiantes etiam exceptioni non numerate pecunie, non habite et non recepte et omnibus hiis que contra presens instrumentum possent dici. Datum anno Domini millesimo ducentesimo sexagesimo secundo, mense aprilis.