L'évêque de Paris confirme les achats faits à Villiers par Porrois pour 700 livres à Guillaume de Meudon et son frère Jean Gibelot.

Reginaldus, divina miseratione, Parisiensis ecclesie minister indignus ; universis presentes litteras inspecturis, salutem in Domino..... Notum facimus quod, in presentia nostra propter hoc, ut dicebant, specialiter constituti, Guillelmus de Meuduno, nostre dyocesis armiger, et Ysabellis, ejus uxor, asseruerunt ex certa scientia se habere, tenere et pacifice possidere in villa de Villaribus et ipsius ville territorio res inferius nominatas : scilicet XLV arpenta terre arabilis vel circiter sita in diversis locis. Item, XL arpenta nemoris cum fundo in duabus peciis, videlicet decem arpenta in una pecia que vulgaliter nominatur Mont Moyen, et XXX arpenta in alia pecia sita ante dictam villam. Item, herbergamentum quoddam in dicta villa cum suis pertinentiis quibuscumque ; quod quidem, edificiis et proprisio, sex arpenta, scilicet quatuor in jardino et duo in vinea dicitur continere. Item, XXVII solidos parisiensium minuti census annui capitalis super terris, pratis, vineis et masuris. Item, campipartem in VII arpentis arabilibus sitis in duobus locis. Item, griagium sive redditum et obventiones quascumque que sibi obvenire poterant ratione griagii in nemoribus constitutis in castellania Castrifortis ; quem quidem estimabant triginta solidos parisiensium annui redditus, vel amplius. Item, droituram et dimidiam in villa de Villaribus, et valet droitura integra unum sextarium avene, unum minotum frumenti ad mensuram Castrifortis, et duos capones. Item, foragia que habebant in villa de Villaribus super VII hostisias et dimidiam, ut dicebant. Item, medietatem in tribus feodis cum suis retrofeodis ; et tenet primum feodum Ysabellis, vidua relicta Odonis Clerici, militis ; cujus feodi dominium X libras parisiensium estimabant, et cui feodo, ut dicebant, duo retrofeoda adjacebant. Secundum feodum tenet Robertus de Limeus, miles, et ejusdem feodi dominium viginti libras parisiensium estimabant, et ipsi feodo duo similiter retrofeoda adjacebant. Tercium vero feodum tenet Genovefa de Clamartio, vidua et valere dicitur pro dominio triginta solidos parisiensium, et ipsi subjacet unum retrofeodum, ut dicebant. Que omnia et singula superius expressa movebant, ut dicebant, de hereditario proprio ipsius Willelmi, et in quibus justiciam simplam habebant, et eadem a rege Francorum immediate tenebant. Que omnia et singula superius expressa, et quicquid justicie, dominii, juris, costume, proprietatis vel possessionis seu alternis commodi cujuscumque habebant et habere poterant in rebus predictis vel earumdem aliqua, recognoverunt se vendidisse et nomine venditionis perpetuo quitavisse religiosis mulieribus abbatisse et conventui Beate Marie Portus Regii, nostre dyocesis, et ipsi ecclesie in perpetuum irrevocabiliter in manu mortua, sine coactione vendendi, distrahendi seu alio quolibet modo extra manum suam ponendi, pro septies centum libris parisiensium suis quitis ; de quibus ipsis venditoribus in numerata pecunia extitit plenarie satisfactum, sicut spontanei et certiorati confessi sunt coram nobis ; exceptioni non numerate pecunie, non tradite, non solute, exceptioni doli et in facto penitus et expresse pro se et suis heredibus renunciando ; nichil pro se vel suis heredibus seu successoribus quibuscumque in rebus prenominatis vel aliqua earumdem, jure quolibet, ex nunc in antea retinendo. Et promiserunt idem venditores, pro se et heredibus suis et successoribus, bona fide, quod, contra venditionem et quitationem hujusmodi, jure hereditario, conquestus, dominii, justicie, donationis propter nuptias, dotis, doarii, aut alio quacumque modo seu ratione quacumque, per se vel per alium, non venient in futurum ; set omnia et singula predicta in manu mortua ipsis monialibus et earum ecclesie in perpetuum garantizabunt et liberabunt quociens necesse fuerit, suis sumptibus propriis, ad usus et consuetudines Francie, contra omnes preterquam dominum regem. Obligantes, quantum ad hec, se et heredes suos et omnia bona sua mobilia et immobilia, presentia et futura, in quibuscumque locis et rebus consistant. Ad hec, Johannes Gibeloti, armiger, frater Guillelmi predicti, venditionem predictam voluit, laudavit, approbavit et ratam habuit et firmam, et in manu mortua ipsi ecclesie in perpetuum quitavit eamdem, et, de non veniendi contra, fidem in manu nostra prestitit corporalem. Preterea idem Johannes recognovit et vendidisse perpetuo et etiam quitavisse eisdem monialibus et earum ecclesie octo libras parisiensium annui redditus quas habebat annis singulis tam in bonis predictis pro portione seu parte ipsum contigente quam in bonis Stephani, fratris sui, constitutis apud Vilers, pro octies viginiti libris parisiensium jam eidem solutis sicut confessus est coram nobis. Renuncians exceptioni non numerate pecunie, non tradite, non solute et omni alii exceptioni, omni juri auxilio et beneficio cuicumque tam juris canonici quam civilis, et omnibus aliis per que posset veniri contra premissa vel aliquod de premissis. Promittens, sub eadem fide, tam pro se quam omnibus et singulis heredibus seu successoribus suis, et sub obligatione omnium bonorum suorum presentium et futurorum quorum cumque, quod contra premissa non veniet nec venire aliquatenus attemptabit. Immo, predictas octo libras annui redditus dictis monialibus garantizabit et deffendet suis sumptibus propriis, ad usus et consuetudines Francie, prout superius est expressum. De predictis autem omnibus et singulis tenendis firmiter et inviolabiliter observandis, predicti Guillelmus, Ysabellis et Johannes, quilibet pro se et heredibus suis, fidem corporaliter prestiterunt. In cujus rei testimonium et munimen, ad petitionem dictorum Guillelmi, Ysabellis et Johannis, presentes litteras dictis abbatisse et conventui dedimus, sigilli nostri munimine roboratas. Datum anno Domini millesimo ducentesimo sexagesimo tercio, die lune prima ante nativitatem Beati Johannis Baptiste.