« P[etrus], Parisiensis, M[anasses], Aurelianensis, G[arinus], Silvanectensis, Dei gratia, episcopi, omnibus ad quos littere iste pervenerint, salutem in Domino. Notum vobis facimus quod, cum controversia verteretur inter Capitulum Carnotense, ex una parte, et nobilem virum Theobaldum, Blesensem et Claremontensem comitem, ex altera, super eo quod prepositus ejusdem comitis de Carnoto Laurentium, servientem Hugonis, canonici Carnotensis, ceperat1, et captum detinebat, et, requisitus, ipsum nec reddere nec exhibere nec recredere voluit ; item, super eo quod quosdam homines ejusdem ecclesie et equos ceperat, occasione cujusdam viarie, et captos detinebat, requisitus, nec reddere nec recredere voluit ; tandem, super taxatione emende et dampnorum, et pro homine distracto et suspenso, in nos fuit a partibus compromissum, sub pena trecentarum marcharum, solvenda ab illa parte que stare nollet dicto nostro vel duorum ex nobis. Cum igitur, mandato predicti Comitis, prefatus prepositus de Carnoto super premissis in capitulo Carnotensi, pro ipso comite, fecerit eidem Capitulo emendam manualem, salvo jure hereditatis comitis, et ecclesie Carnotensis, nos in dicto nostro ita procedimus, volumus et dicimus quod, pro homine distracto et suspenso, qui, requisitus, nec redditus nec recreditus nec exhibitus fuit, .... prepositus, Hugo Saugiers tunc marescallus, .... castellanus Carnotensis, servum aliquem comitis Blesensis personaliter ferent, in lecto, vivum, a loco furcarum usque ad majorem ecclesiam Carnotensem, in instanti festo beate Marie Magdalene, hora tercia, et dictus servus remaneat in perpetuum et sit ecclesie Carnotensis. Dicimus etiam quod comes faciat dari a preposito Carnotensi, pro dampno equorum captorum et detentorum, hominibus dampnificatis, viginti libras carnotensis monete et decem libras ejusdem monete sorori Laurentii defuncti suspensi. Canonico vero cujus serviens erat predictus Laurentius faciet prefatus prepositus emendam manualem tantum. Hiis autem peractis, dicti comes et clerici et homines sui in pace remanebunt et de premissis nichil aliud facere vel solvere tenebuntur. In cujus rei memoriam, presentes litteras sigillis nostris fecimus sigillari. Actum Meleduni, anno Domini MºCCº XV, mense julio. »