École des chartes » ELEC » Cartulaires d'Île-de-France » Saint Gondon » Cartulaire » à Troyes. Avril 1104

Charge de Richard, évêque d'Albano et légat du Saint-Siége. Elle contient le jugement prononcé par les archevêques de Tours et de Sens, ainsi que par les évêques d'Angers, d'Angoulême, de Chartres, d'Orléans, de Rennes et de Viviers, et confirmé par le concile de Troyes, au sujet du monastère de Saint-Gondon, qu'Herbert, abbé de Vierzon, disait avoir été enlevé injustement à son abbaye par les moines de Saint-Florent. Ceux-ci ayant prouvé que Vierzon n'a pas rempli les engagements stipulés par l'acte de janvier et février 1095, sont reconnus légitimes propriétaires de Saint-Gondon.

  • A Originaux.
  • B Bibl. nat. de France, lat. 1930: Livre Noir, fol. 101v°.
  • C Arch. dép. Maine-et-Loire, H3714: Livre d'Argent, fol. 37 et 57.
  • D Arch. dép. Maine-et-Loire, H 3715: Livre Rouge, fol. 69 (avec la rubrique Privilegium Ricardi legati, de S. Gundulfo).
  • a Cartulaire du prieuré bénédictin de Saint-Gondon-sur-Loire, éd. Paul Marchegay, Les Roches-Baritaud, 1879.
D'après a.

Richardus, Dei gratia, Albanus episcopus, apostolicæ sedis legatus, omnibus in Christo fidelibus. In Trecensi concilio querimoniam Virsionensis abbatis in monachos Sancti Florentii Salmurensis, de ecclesia Sancti Gundulfi, concilii judicio decisam esse cognoscite.

Virsionensis abbas Herbertus predictam ecclesiam reclamavit, cui rei canonice determinandæ judices canonicos deputavimus : nam archiepiscopi Radulfus Turonensis, Daibertus Senonensis ; episcopi vero Ivo Carnotensis, Leodegarius Vivariensis, Johannes Aurelianensis, Rainaldus Andegavensis, Marbodus Redonensis, Girardus Engolismensis, viso utriusque partis cyrographo, rem taliter diffinierunt. Quoniam enim Salmurenses monachos clarum erat prefatam ecclesiam, ex jure veteri, per reges Franciæ antiquitus possedisse, Virsionenses autem eam per vicecomitem Bituricensem et Gilonem de Soliaco multo post tempore suo dominio subjecisse, facto utrisque de hac re cyrographo, statutum est ab archiepiscopo Bituricensi, Audeberto, ut Virsionenses, prefatam ecclesiam possidentes, Salmurensibus monachis duas auri uncias annuatim solverent ; apposita conditione tali ut si forte Virsionenses ab hoc statuto deficerent, sepedicta ecclesia in potestatem Salmurensium redigeretur.

Prescripti igitur judices, considerata utriusque partis cyrografi concordi conditione, cognitoque monachos Virsionenses reos esse de non reddito censu juxta conditionem insitam cyrographo, unanimiter et inconcusse, judicaverunt debere Salmurenses monachos possidere prefatam ecclesiam de cetero sine calumnia. Eandem ergo sententiam nos corroborantes, apostolica vice, decernimus ut in reliquum Virsionensium super hac re querimonia sepulta conticeat. Si quis vero posthac, presentis diffinitionis non inscius, eam resuscitare presumpserit, canonicæ sententiæ, uti contemptor canonum, subigatur.

Hujus consummationis diffinitionem audierunt et collaudaverunt : Hilgodus abbas Majoris Monasterii, Simon abbas Sancti Benedicti, Christianus abbas Sancti Maximini, Briccius abbas Sancti Jovini, Rainaldus abbas Lucionensis, Anselmus magister Lugdunensis, Drogo magister Trecensis, Guillelmus archidiaconus Andegavensis, Guillelmus archidiaconus Pictavensis ; de monachis vero : Fulco, Donatus, Galo, presente suo abbate Guillelmo Sancti Florentii ; Radulfus, Guillelmus, Aiminus monachi Sancti Jovini ; de laicis : Benedictus camerarius, Paganus marescallus, Girardus. Hoc etiam audivit totum concilium.

Actum in concilio Trecensi, .