Universis sancte matris Ecclesie filiis ad quos presens scriptum pervenerit, L[ucas], Dei gratia, Ebroicensis ecclesie minister humilis, et Radulfus, ejusdem ecclesie decanus, salutem et sinceram in Domino caritatem : Que pro bono pacis fideliter ordinantur a viris fidelibus, ne qua possint in posterum attemptari calumpnia, litterarum solent memorie commendari ; inde utique fuit quod, cum causa, que vertebatur inter venerabilem virum Guidonem abbatem et monachos sancte Marie de Valle Sarnaii, et Gauterum, presbiterum de Valle Sancti Germani, auctoritate apostolica, nobis duobus et Willelmo, archidiacono nostro, commissa fuisset, partibus tandem in nostra presentia constitutis, et de tercio judice3, tunc graviter egrotante, nichil causantibus vel reclamantibus, in negocio ipso eo usque processum est, quod idem presbiter Sancti Germani, coram nobis et pluribus, in jure confessus est se jurasse quod omnino ratum haberet quicquid dictus abbas de Valle Sarnaii super tota querela diceret, et quod, absque ulla reclamatione, in posterum staret firmiter simplici dicto ejusdem. Hoc autem fuit dictum abbatis : In magna decima predicte ville Vallis Sancti Germani habebunt semper annuatim monachi sancte Marie de Valle Sarnaii terciam partem grani et vini, medietatem quoque tractus ejusdem decime et straminis, sicut continetur expressum in carta domini Carnotensis, quam super hoc ipsi habent. Decima vero pisorum et fabarum de quarteriis, et omnium novalium tam presbiteri quam aliorum hominum ejusdem ville, ad communem granchiam deferetur, et ibi terciam partem grani tantum percipiet sacerdos jam dictus ; et vini similiter tertiam partem percipiet tantum. De facienda vero fidelitate a triturantibus et custodibus granchie, dixit abbas quod tam ipsi presbitero quam monachis pariter fiet ; set conversus monachorum, sine prestatione corporalis sacramenti, adjuratus per religionem suam et per reverentiam quam debet abbati suo, fidelitatem faciet sacerdoti. Addidit etiam abbas, de blado deferendo ad domum sacerdotis, quod ad hoc non tenebuntur triturantes ex consuetudine et quod minuta decima tota erit presbiteri, sicut continetur in litteris arbitrorum R[eginaldi] videlicet, tunc decani Sancti Marcelli, et Bartholomei, clerici de Brueriis, quas monachi dicti penes se habent. Ultimo dixit abbas quod pratum quoddam et quedam domus ejusdem ville, de quibus presbiter fecerat mentionem, remanebunt eisdem monachis, sicut hactenus eadem habuerunt. Huic quoque dicto abbatis assensum prebuimus, et idem presbiter. Et tam ipse quam ipsi monachi super hoc pecierunt a nobis testimoniales litteras nostras. Nos igitur, ad piam instanciam et preces ipsorum, testimonium nostrum veritati fideliter impendentes, ad robur firmius in posterum obtinendum, cartam istam fecimus annotari et sigillorum nostrorum munimine roborari. Actum Ebroicis, anno incarnati Verbi millesimo ducentesimo octavo.