Noverint universi presentes et futuri quod ego Aelicia, uxor Thome, dicti Estormi, de voluntate et assensu dicti Thome et heredum meorum, ac eciam de auctoritate ipsius Thome, mariti mei, remisi penitus et quitavi ac eciam dimisi religiosis viris abbati et conventui Vallium Sarnaii quicquid juris habebam vel habere poteram justiciandi seu justiciam exercendi vel namia seu pignora capiendi in granchia sua sita juxta Caudam-d'Aez vel in pertinenciis suis, quacumque occasione vel causa vel pro quocumque auxilio filium vel filiam maritandi vel cujuscumque alterius auxilii consueti juxta consuetudinem Normannie ; ad que auxilia nobis prestanda dicebamus dictos religiosos nobis teneri, ratione capitalis dominii ad nos spectantis in dicto loco : prefatis religiosis e contrario asserentibus se esse liberos et immunes ab omnibus hujusmodi serviciis, auxiliis et aliis exactionibus, preterquam de decem et octo denariis parisiensibus quos habemus et nos habere confessi sunt religiosi predicti in dicta granchia et in pertinenciis ejusdem, in festo sancti Remigii, annuatim. Premissis tamen inter nos et dictos religiosos in dubium revocatis, dicti religiosi, pensata utilitate sua et pro vitandis laboribus et expensis, et quia forte difficile fuerat ipsis, eciam si liberi vel immunes essent, super predictis rebus et exactionibus de sua libertate et immunitate docere, dederunt michi prefate Aelicie et predicto Thome, marito meo, quatuor libras parisienses, pro dicta quitatione et remissione dictorum serviciorum et auxiliorum ac aliarum exactionum inter nos in dubium revocatarum, ut dictum est ; ita tamen quod si cessatum fuerit in solutione dicti redditus quandocumque, nulla namia vel pignora capi poterunt, ratione dicti redditus, in dicta granchia vel infra portas seu clausuram ejusdem, sed tantum in terris sitis ad campos ad dictam granchiam pertinentibus, cum in eis aliquid contigerit inveniri. Nos vero predicti Thomas et Aelicia, premissa omnia laudantes et approbantes, juravimus, etc. 1