École des chartes » ELEC » Cartulaires d'Île-de-France » Vaux-de-Cernay » Tome premier (2e partie) 1251-1300 » 1251-1260 » Dec. 1255

Carta Guillelmi de Carnoto, de donationibus Theobaldi de Piatovillari.

  • A Original en parchemin. — Inv., p. 14, l. 4, nº 9.
  • a Cartulaire de l’abbaye Notre-Dame des Vaux-de-Cernay, de l’ordre de Cîteaux, au diocèse de Paris, éd. Lucien Merlet et Auguste Moutié, Paris, 1857-1858.
D'après a.

Universis presentes litteras inspecturis, ego Guillelmus de Carnoto, miles, et dominus de Vere, salutem : Notum sit universis presentes litteras inspecturis, quod Theobaldus de Piatovillari, miles, vendidit et nomine venditionis concessit, ad usus et consuetudines carnotenses, religiosis viris abbati et conventui de Vallibus Sarneii quandam peciam terre, continentem quatuor sextaria seminis sitam apud Bercherias, contiguam terre Gaufridi, dicti Daval, ex una parte, et domui Stephani, dicti Flouri, ex altera ; quandam peciam terre tria sextaria seminis continentem sitam, ut dicitur, apud crucem que vulgaliter dicitur Crux Sancti Germani, contiguam camino Drocensi, ex una parte, et terre Christiani, dicti Benedicti, ex altera ; quandam aliam peciam terre, continentem dimidium modium terre seminis capientis, sitam apud Harevillam, contiguam terre defuncti Georgii, dicti Maillart, ex una parte, et terre Guarini, dicti de Magno-Campo, ex altera ; octo solidos carnotenses censuales cum quadam gaulina solventi cum predicto censu ; quos octo solidos censuales cum gaulina predicta idem Theobaldus habebat et percipiebat nomine redditus, annis singulis, , super herbergamento Gaufridi, dicti Parvi, sito apud Bercherias ; et ecciam omne feodum quod quedam mulier, que dicitur vulgaliter damme Minout de Fourneaus, tenet et possidet ab eodem Theobaldo tanquam feodum ; et quicquid idem Theobaldus habebat vel habere poterat, ex quocumque jure seu causa, in rebus venditis antedictis. Que omnia vendita et singula movent ex hereditate et dominio Theobaldi supradicti. Preterea idem Theobaldus confessus fuit, coram me Guillelmo de Carnoto, milite, se dedisse et nomine collationis concessisse, in puram et perpetuam elemosinam, eisdem religiosis viris abbati et conventui de Vallibus Sarneii unam minatam avene et quinque denarios super herbergamentum Droconis, dicti Sutoris ; super herbergamentum Droci, dicti Voisin, duodecim denarios ; super herbergamentum Bone-Mulieris, unam pictavinam ; super herbergamentum Symonis, dicti Hermant, unam pictavinam ; super herbergamentum Stephani, dicti Gace, unum obolum ; super herbergamentum Houdini, carnificis, unum denarium1 ; et etiam quicquid idem Theobaldus juris habebat vel habere poterat in rebus elemosignatis predictis : quam minam avene et quam summam pecunie, prout divise sunt, idem Theobaldus habebat et percipiebat, annis singulis, nomine redditus, super herbergamentis predictis, . Que etiam res elemosinate et singule movent ex feodo meo. Et quibus venditionibus et elemosignationibus de predictis omnibus et singulis rebus factis, ut dictum est, ego Guillelmus de Carnoto, miles, predictus eas venditiones et elemosignationes ab eodem Theobaldo factas, ut dictum est, volo, concedo, laudo et approbo, tanquam dominus ex predictis rebus feodalis. Item volo et concedo quod predicti religiosi viri abbas et conventus de Vallibus Sarneii predictas res sibi venditas et elemosignatas a dicto Theobaldo, omnes et singulas, moventes ex feodo nostro, ut dictum est, ex nunc in manu mortua teneant et possideant in futurum. Et insuper ego predictus Guillelmus de Carnoto, miles, promitto bona fide quod ego res venditas et elemosignatas, ut dictum est, in manu mortua eisdem religiosis viris abbati et conventui de Vallibus Sarneii, garandizabo et deffendam contra Guarinum de Bercheriis et ejus heredes seu successores : volens et concedens ego predictus Guillelmus quod si contingeret, aliquo casu contingente, aliquem seu aliquos contra venire ita quod non possim eisdem religiosis viris abbati et conventui de Vallibus Sarneii dictas res venditas et elemosignatas in manu mortua garandizare et defendere, quod ego pecuniam michi vel mandato meo ab dictis religiosis viris abbate et conventui, ut dictum est, solutam, sine diminucione aliqua, solvere et reddere tenear ; tali modo quod, soluta eisdem religiosis viris pecunia, illud feodum ad me, tanquam ad dominum, ex nunc possit et valeat omnino reddi seu reverti. Et quantum ad hoc obligo me et heredes meos universales et singulos. In cujus rei testimonium, presentes litteras dictis abbati et conventui sigillo meo contuli sigillatas. .


1 Il est intéressant de comparer pour les noms cette confirmation avec l'acte de donation fait à cette même date par Thibaud de Poisvilliers, nº DLV, p. 512.